İncecikten yağıyordu, ahmak ıslatan.
Kaldırımlarında, İstanbulun.
Sokak lambalarından damlayan sular,
Ve o havanın basık ve cesur pusu.
Boğazın suları siyah ve koyu lacivet,
Akıntısı uslanmaz bir çocuk gibi,
İncecikten yağıyordu yine kesilmeden.
Kasveti delerek sabaha karşı dörtte.
Tek ıslanmayan yüreğimdeki sen.
İncecik bir sızı gibi içimde.
Ayaklarımda bile sendeliyordun yürürken.
Aşk mı ne diyorlar buna, sevda belkide.
İncecikten içimde.
Kayıt Tarihi : 18.11.2007 20:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!