İnce Kız'a Şiiri - Mehmet Akif Baltutan

Eriyip gitti yıllar zamanın potasında
Vakitlerin koynunda yaşam sizli bizliydi
Oysa şimdi yalnızım hayatın kıyısında
Yüreğimde delice ne tutkular gizliydi

Beynimde düşünceler gülümserken edepsiz
Çığlığım hürriyetim ve bütün özgürlüğüm
Karanlık gecelere tutsak oldu sebepsiz
Başıboş dolaşırken zincirlendi hürlüğüm

Çektiğim acıları sana nasıl anlatsam
Dört yanım duvar dedim ve karanlık geceler
Uyku tutmaz demiştim ki uykulara yatsam
Beynimin sularında boğulur düşünceler

İnce Kız yüreğimin derinine inen o
O durmadan kanayan yalnızlığın yarası
İnce Kız gözlerimin bebeğine sinen o
O hüzünlü bakışlar mazimin hatırası

Aynalardan silinmiş gibi şimdi hayalim
Bakışlarımdan dahi gizlenir belki umut
Bu yaşayan cenaze inanma ben değilim
Hayata güleceğim yüreğini ferah tut

İnce Kız yüreğimin derinine inen o
O kanayan yarayı elbet biri saracak
İnce Kız gözlerimin bebeğine sinen o
O bakışlar nerdeydin diye o'na soracak