İnce Çizgi Şiiri - Nimet Öner

İnce Çizgi
‎
‎Bir kadın vardı...
‎adını rüzgâra fısıldamış,
‎yüzünü yağmura yaslamış,
‎sırrını sadece bir adamın
‎omzuna emanet etmişti.
‎
‎O gece,
‎gözyaşları gözlerinden değil,
‎yüreğinin çatlayan yerinden süzülüyordu.
‎Sessizliğe sığınmıştı…
‎Çünkü kelimeler içini aydınlatmaya yetmiyordu.
‎Ve o adam,
‎tek kelime etmeden
‎kolunu uzattı.
‎Kadın başını koydu o kola,
‎ve ilk defa
‎yıkılmadan ağla dedi denizler duruluncaya kadar ağla.
‎
‎Gözyaşı damladı adamın ellerine
‎ama o el
‎ateş değil, merhem oldu.
‎Çünkü bazı adamlar,
‎bir kadının yarasına nefesiyle değil,
‎kalbiyle üfler…
‎
‎Kadın sustu,
‎adam susmadı,
‎kalbiyle konuşmaya devam etti
‎Ve işte o gece,
‎iki yürek arasındaki o ince çizgide
‎bir sevda doğdu.
‎Kırılgan,
‎ama asla yıkılmayacak kadar
‎gerçek…
‎
‎
‎Azra Nimet Öner
‎
‎
‎