İnayet Koçak Şiirleri - Şair İnayet Koçak

bahçe kurudu
serçe gelmiyor
dal kırıldı...
serçe geliyor,yaralı
rüzgar esiyor,isteksiz
inanmıyorum

az ileride gördüm seni
anımsadınmı beni.../i.koçak

az kalsın gönlümü bırakacaktım
gönül bilmeze
savrulup gidecekti
bilinmezliklere...i.koçak

ayrılmanın adı beklenen yerde
buluşmamaktı
alınan verilen buseleri
neresinde saklar sevgililer
şu suyu akmayan pınar
sana bir şey

Bu kente dayanmıyor insan
insanca yaşam zor artık
bindokuzyüzseksen gibi
acımtrak bir tad var hale
damaklarda
bir türlü değişmiyor

BU KİTAP
bu kitap tuttu elimi götürdü beni
tanıştırdı başka dünyayla
değiştirdi dünyamı
bu kitap tuttu elimi değiştirdi
dilimi

bu sabah bir şey üretemedim
sizlerle paylaşmak için
oysa ne kadarda çok malzeme varken elimizde
selam olsun yoldaşlar selam olsun hepinize...i.koçak

çekici bir kadındı..!
gördüm kocaman çile,çekiyordu...i.koçak

kapıyı kırar gibi çekip
gittiğinde
kalbimin kırılacağını
düşünmediğin için
çok üzgünüm
sana bunu yapmam

birimiz örs
birimiz çekiç
arada demir
demire ter
ne
güzel