İnayet Koçak Şiirleri - Şair İnayet Koçak

ÖYLE GEL

öyle gel olduğun gibi
ezilmiş horlanmış dövülmüş
halinle gel.

öyle kafese koyupta
gitmekte ne
öte öte gırtlak kanseri
olacağım
sonra sesimi özleyeceksin...i.koçak

OYSA

olağan üstü günlerde
adımı unuttun bilerek
yoldaş
vermedin sır

geliip çöreklendi arsızca
yüreğimin ortasına bu illet
oysa..!
senin yerindi orası
bu denli beklemeseydin
bilirim gidenin izi kalır

"birimiz örs
birimiz çekiç
arada demir
demire ter
ne
güzel

ÖRS ve ÇEKİÇ

örsle çekiç
kavga eder
sanırsın
ikisinin arsındadır

öldüm bütün ölümlerle
ben
ağacın ölümünü tahtada
taş taş dağın ölümünü
toprak ölümü kumun
çatırdayan yaz otlarının

*onlardı onursuz yaşamı,
ölümle red edenler..
bıraktıkları veda şarkılarını
benden,senden daha güzel,
söylediler..
bir çoklarının belli değil

Vakit şafak ses
kukakta rüya
sanki
ey sevdiğim ben
geldim
der gibi geldi

öyle uzaklardan konuşmak
kolay
gel yüreğimin üstüne koy
yüreğini
ne kadar sevecen olduğunu
gör