İnanmıyorsun Söylediğin O Yalanı

Bu inatla sabrımın taşını çatlatırsın
Gül gibi kalbimin ortasında batarsın
O tebessümle canımı yakarsın
Dünde kalmış güzel bir rüyasın

Sen sağ ben selamet bu sevdanın sonunda
Bir selama muhtaç duyduğumda
Hissedeceğim seni yanımda
Her yaşanan güzel olmasa da

Çok zaman geçmiş unuttuğum o açık bıraktığım ellenmiş unu
Deneysel bir gözlem aslında değer vermediğinde nasıl bozulduğunu
Kabullendim değişmeyen tek olgunun değişim olduğunu
Hayıflanmak neye yarar olduysan zebunu

Bugün tebessüm ettiriyor o sakladığım cepte duran hatıralar
Nasıl öğrenilirdi başka o hayatlar
İyi ki yapmışım dediğim o hatalar
İz bırakır ama yine de kapanır o yaralar

Sakla samanı gelir zamanı
Tecrübe olarak gör yaşadığın iyisiyle kötüsüyle bir anı
Silemezsin toz haline gelmiş o sevginin kalanı
Kendin inanmıyorsun söylediğin yalanı

Ali Özseven