İnanmak İsterdim Şiiri - Aygül Zade

Sana inanmayı çok isterdim,
Bir gülüşüne dünyamı vermeyi…
Her sözünü içimde çiçek gibi büyütüp,
Hiç sorgulamadan sevmeyi…

Bir “gel” deyişinle yıkmak isterdim
Bütün gurur duvarlarımı tek tek…
Ama sen,
Hep bir adım geri durdun,
Ben ileri yürürken bile sessizlikle bekledin.

Gözlerimdeki ümidi görmedin,
Kalbimdeki fırtınayı duymadın.
Bir sevda vardı sana dair tertemiz,
Ama sen, hep "şüphe" ile suladın.

Sana inanmayı çok isterdim,
Çünkü içimdeki çocuk hâlâ masum,
Ama büyüdüm... ve öğrendim ki bazen,
En çok güvendiğin yerden alırsın en büyük yarayı,
En çok sevdiklerin geç kalır "gerçeğe"…

Şimdi ne bir adım, ne bir söz…
Sadece sessizlik taşıyorum içimde.
Çünkü ben sana inanmaya yeltendikçe,
Sen sustun…
Ve ben içimde kocaman bir "keşke" ile kaldım.
AygülZADE ✍🏻