İnandım Şiiri - Meral Bahçetepe

Kaybolanlara değil,
Karanlıkta yoldan dönenlere değil…
Ben,
Yorgunluğu iliklerinde hissedip
Yine de yürüyen insana inandım.
Özgürlüğü bir rüya değil,
Bir hak gibi taşıyan,
Sessizce şarkılarla başkaldıran
Ve geceye rağmen
Güneşi kucaklamaya koşana inandım.
Güç gösterisine değil,
Mazlumu ezen kudrete hiç değil…
Ben,
Avucundaki son lokmayı bölüşen,
Yoksulluğuna rağmen cömert kalan,
Ter içinde umut eken,
Ve inatla, yılmadan çalışan insana inandım.
Öfkesini yumruk yapanlara değil,
Acısını şiddete dönüştürenlere değil…
Ben,
Yüreğinde acıyı taşıyıp
Türkülerle dindiren,
Gözyaşını saklayıp
Gülümseyerek hayata direnen,
Ve her şeye rağmen
Geleceğe umutla bakan insana inandım.