Dünya yıkılsa,taş; taş üstünde kalmasada
Rüzgarlar deli gibi esip dalgalar kudursada
Dalgalar kollarına alıp boğmaya çalışsada
Yine sensin tek emelim inanki sevgilim
Üstümde bir daha güneş doğmasada
Çöllere yolum düşüpte susuz kalsamda
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta