İnan Ki Özlüyorum Şiiri - Erman Ulusoy

İNAN Kİ ÖZLÜYORUM

Son bir sözüm yetmedi tutmaya ellerini,
Vedanın gölgesinde kaldı bütün hayaller.
Ayrılığın kokusu kapladı gökyüzünü
Dudaklarımda hâlâ söylenmeyen o sözler

Gözlerim düşerlerken gece karanlığına,
Bir tebessüm ararım, yalnızlığın içinde.
Kalbim özlemle atar sarılırken geçmişe.
Sesin yankılanırken rüzgârların teninde,

Günler akıp gidiyor, benden çok uzaktasın…
Geç kalma ne olursun, yenik düşme zamana
Kanayan bir yaradır özlem benim içimde
Söyledim bir rüzgâra, belki anlatır sana,

Vedanın kıyısında bekler durur hep sesim,
Sana ulaşır mı bir gün bunu hiç bilmiyorum.
Dilimde saklı kalan söylenmeyen kelime,
Söyleyemedim, sustum, inan ki özlüyorum…

12.06.2025
ERMAN ULUSOY / KIRKLARELİ