bazen gölge olmak için
güneşin altında eğilmek gerek
susuz yazlara kar düşürmek
ütobik bir hayaldir belki
ama düşlemekte bir okadar güzel değil mi ?
nereye koşuşturuyor diye izledin mi hiç?
durup bir an insanları
ne kadar yol alırsan al
sahibi olacağın nihayeti
bir çukurun derinliği
ne gerek bunca kalp kırmaya
ruhunu yormaya
elbet payın vardır hayatın terazisinde
kefenin hangi tarafındasın asıl olan
herhangi bir cümlenin anlamı olmasın sevgin
kendini anlatabildiğin kadar sensin
yokuşsuz coğrafya arıyorsun da kendine
hayat bazen düz bazen engebe
öyleyse belki yaşam bir gün
o da belki bugün
herşeye inat gülümse
ve mutlu ol elindekilerle...
Kayıt Tarihi : 24.1.2021 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!