doyumsuzluğun zirvesine vurdu insan
güzellik yitiyor hoyrat arayışlarda.
‘başka çare yok’ savından beslenerek
akın akın telaş, hırs, rekabet,
gitgide azalıyor dışımızdaki cennet.
kopmamak için, dağılmamak için,
korkuya teslim olmamak için,
daha da önem kazandı
inadına coşkuyla yaşamak.
ve adım adım, nefes nefes,
cenneti içimizde taşımak.
Kayıt Tarihi : 14.11.2006 09:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)