Yokluğun,
Daha yoğun şimdi içimde,
Tıpkı var olduğun zamanlarda
İçimde hissettiğim gibi.
Eskiden hayaller kurardık,
Beş - altı kişiydik toplasan.
Adam olacak mıydık ki sanki.
Beraber olmayı dilerdik, hayal ederdik hep.
İnadına ilk ben gittim o şehirden,
Ve inadına geri döndüm.
İnadına aradım, inadına yazdım.
Yokken o şehirde,
Ve inadına gidip gelmelerim oldu.
Ben dönünce hayal kırıklığı yaşadım.
Çünü herşey değişmişti, yoktu.
Gerçi herkes oradaydı,
Ama hiç kimse yoktu.
Kayıt Tarihi : 1.7.2000 16:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!