İnadına Şiiri - Alper Ceylan

Yüreğimde bir sonbahar,
fırtınalı ve karanlık.
Tüm ağaçların güzelliklerini bıraktığı,
kupkuru bir odun parçasına döndüğü,
bir sonbahar yaşıyor yüreğimde.
ve ben yine sensiz,
inanki, üşüyorum!
Yalnızlığımı ağaçlarla paylaşıyorum,
onlar yaprak döktükçe,
ben de gözyaşı,
ama sen yine yoksun.

Yüreğimde bir kış,
soğuk ve hüzünlü.
Dışarıda lapa lapa bir kar,
şehrin elektrikleri kesik.
Ben, yalnız bir odada
bir mum aydınlığı var,
o eriyip giderken,
bakar bakar ağlarım.
Daha fazla dayanmaz yüreğim,
ilk gözyaşım damladığı vakit
mumda söner,
yine her yer karanlık
ve ben yine yalnız,
yine sensiz.

Yapamıyorum artık!
anla,
yüreğim sıcağı özledi,
yüreğim coşkuyu,
yüreğim gülmeyi özledi.
Her ne kadar,
uyuduğum vakit rüyalarıma gelmemekte
inat etsen bile,
her ne kadar,
elini tutmama izin vermesen bile,
seveceğim inadına,
inadına seveceğim..