İmtihan Şiiri - Serkan Tuncer

Huzuru sefa'da arama, kendin kayboluyorsun?
Huzuru; içinde gizleyen ne çileler var.
Başka yerde değil, kendinde bulursun.
Sen de bütün alemde olan cevherler var.

Her Gam Rüzgarıyla neden savruluyorsun?
Karanlığa aydınlığı içeren fecirler var.
Derdinle sukut etsen de kalbinden duyuluyorsun. Gözlerinden gönlünü dökeceğin secdeler var.

Alın alın eğildikçe ruhunla yükseliyorsun.
Peygamber diliyle müjdeler var.
Vakti ezan vuslattır, Rabbinle sözleşiyorsun.
Ard arda yırtılan perdeler var.

Bütün alemler sahnesinde başrol oynuyorsun.
Affın için yalvaran melekler var.
Bu Şaheser tabiat senin Sen dünyaya eğiliyorsun.
Bir günlük ömrünü sana feda kelebekler var.

Bu hayat hep böyle sürecek mi zannediyorsun. Pişmanlıkla kapanan gözler var.
Ahdine Vefa etmeden mi gidiyorsun.
Ruhlar aleminde verdiğini sözler var.

Ey gönül Aşkın yolunda hesap kitap mı tutuyorsun. Kendini yok edip seyredenler var.
Var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun.
Bir tek var olan da hiç olup eriyenler var.

Azrail Ardında Sen kendini ne ile avutuyorsun.
Bir nefes sonraya belki bir ihtimalin var.
Bil ki Rabbini ne ile unutuyorsun.
Unutma ki onunla imtihanın var.