İmkansızım hoşçakal Şiiri - Pozitif 17

Bu kadarmı sevilir,bir insan?
Bu kadarmı özlenir,aranır?
Yokluğu yürekte hissedilir!
Her sevdiğim,bağlandığım,
Bir parçamı aldı giderken,
Her seferinde,yeniden doğdum,
Daha bir yenilenerek,
Daha bir güçlenerek,
Sen giderken,
Bir parçamı değil,
Bütün benliğimide aldın yanına,
Ben diye bir şey kalmadı,
Benden eser kalmadı.
Biliyorum,yeniden dirileceğim,
Yepyeni bir ben olarak,
Doğacağım hayatın içine...
Tıpkı, her bahar yeniden uyanan,
Tabiat ana gibi,
Deri değiştiren yılan gibi,
Yeniden doğacağım,
Bu baharla birlikte,hayatın içine...
Arkandan gelmiyeceğim,
Yanında,yamacında,
Kıyında,köşende,olmayacağım.
Belkide aklında bile durmayacağım...
Sana geç kaldığım yılları,
Sayarken parmaklarım yetmiyor,
Hesabımı şaşırıyorum,
Şimdi vakit,gitme vakti,
Şimdi vakit,yeniden doğma vakti,
Çözemediğim bilmecem,
Ulaşılmazım,
Çıkmaz yolum,
İmkansızım,
Yürek, sızım,
HOŞÇAKAL...