İmkansızım Şiiri - Uğur Türkeköle

Ben imkansızı sevdim.
Sessiz çığlıklar atarken içimde,
Gözyaşı pınarlarımı sevdim.
Bir tortu kaplarken hüzünlerimi,
Üzerimden çıkmayan izini sevdim.

Seni düşünürken sensizliğimde
Denizin kokusunu sevdim.
Tana doğru sensiz yürümeyi
Gözlerine bakarak, gülümsemeyi sevdim.

Duymadan, görmeden, bilmeden
Hissetmeyi sevdim.
Kalbini tutarak hece hece
Aşkla bir güne başlamayı sevdim.

Takvim yapraklarını sayarken,
Her yeni günde sabrımı sevdim.

Bu dizeleri yazarken sana,
Kalemimi sevdim.

Bilmeyeceksin bu hissiyatı,
Öylesine içlenmeyeceksinde,
Ben bu gizemi sevdim.
Nokta noktam...