İmkansızım Şiiri - Kamile Kaynak

Kız kulesi de bir imkansızı sevdi.

Ne o gidebildi ne de sevdiği geldi.

Kendisi denizlere sevdiği toğrağa aitti.

Her haliyle imkansız bir aşktı.

Aşk demek biraz da imkansızlık değil mi?

Yine de sevmekten hiç bir zaman vazgeçmedi.

Uzakta da olsa kalbini kalbinde hissetti.

Sevmek için tene dokunmak mı gerekli.

Hem aşk kavuşamamak değil miydi?

Sevmek ruhuna dokunmak, adını kalbine nakış gibi işlemek, o gözlerde bir tek kendini görmekti.

Sevmek onun yüreğinde varlığını hissetmekti.

Hem uzaktan sevmek de güzeldir.

Hayal kırıklığı yok, ayrılık yok, gözyaşı yok.

Sevmek için bir neden şart mı?

Bakışını, gülüşünü seversin.

Bu aşkın sende duruşunu seversin.

Sevmenin saf halidir, beklentisiz sevmek.

Hem ne diyordu;
Deniz inanç, seni seviyorsam bundan sanane.

Bazen sadece seversin işte.