İmkansızım Şiiri - Akif Tütüncü

Annelere özgü acılarım vardı
Duygulara hamileydim
Düşmemişti daha İçimden
Kapanmamış yaralar
Aile özlemiyse
Kanadı kırık kuşlardan sadece biriydi

Çocukça duygularımı
Salmıştım yaban otlarına
Kendiliğinden büyüyen
İmkânsız bir meyve verecekti
Bir ömür beni sarıp sarmalayan

İmkânsızım
Mevsimlerden sıcaklık vakti
Başaklar açıyor yüreğimde
Dökülüyor tomurcuklar
Aşkın mahsulünü bırakıyor içime

Gönül sayfama hoş geldin
Yürek sızım
İçimin her sayfasını
Sana adadım
Ölümsüz kelimelerle doldur
Kalemi olsun çizgilerim
Hüzünlerimse mürekkebin
Doldur aşkınla
Sensizliğimde anlatacağım hikâyem olsun