İmkansız aşkın Şiiri - Nurettin Akdeniz

Güz gülü açacak sandım gönlüme
Nâr imiş meğerse imkansız aşkın
Dediler boşuna yanıp inleme
Ya sıkıp boğarsa imkansız aşkın

Geceler uykusuz sabahım zehir
Yürek yakar sensiz bu koca şehir
Çağlayıp akıyor gözyaşım nehir
Kar olup yağarsa imkansız aşkın

Hayalin düşümde daima döner
Hasretinin yükü omzuma biner
Yangın sarmış beni sanma ki söner
Köz kalan ciğerse imkansız aşkın

Dostlarım soruyor neden solgunsun
Derin yara alma, gayri olgunsun
Dermanı bulunmaz dertle dalgınsın
Ömrüne değerse imkansız aşkın

Her adım başkadır yollarım taşlı
Elâ gözlü yârim içimde işli
Sevda denen hem yaz hemide kışlı
İçine sığarsa imkansız aşkın

Kör düğüm misali çözülmez oldu
Sitemler kalbimde yazılmaz oldu
Ne varsa Dünyada sezilmez oldu
Feryatla çığırsa imkansız aşkın

Mansî der sözünde çözüm bulunmaz
Sevda yarasına sözüm bulunmaz
Zincirle bağlanır lüzum bulunmaz
Hak yola çağırsa imkansız aşkın

Nurettin Akdeniz
19/09/2025