dağılmıyor bulutlar gözlerimden
bütün sözler toplanıyor içimde yürek inciten
bir sayrı tutuyor ölgün
düş mü görünür şimdi
ruhum karışırken günahkar dualara
bakarsın giderim bir akşam üstü
acının sırnaşık ihtirasları
sokulurken kalbimin koynuna
çocukluğum ki,ruhumun kağıt kesiği
kalırken kendi kalıntımın altında
gözyaşıdır ömrümün öznesi
boşluğa düşüyor düşler
yürüdüğüm kıyı boyunca
yeminler ediyor deniz
üzülmek üzerine
bilirsin acıya düşkündür ölüm
durmadan titrer üstüne
kıyısından döndüğüm o düşler
gözlerim bir an çocukluğumu aradı
kapılıp gidince bir çiçek suya
bana kalan ezberlenmiş bir kader
denize bıraktım usulca tüm yaraları
ruhumdan geçen ölümlerin arasında
esrik ruhumda
yas tutan gözlerin ölgünlüğü
bir intihar objesiyim şimdi
yaprak kurusu bir sonbaharın
alkolik gece yarısında
kesilirken bilekleri düşlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!