Ağustos sıcağı günahkâr korkularda
Susadım sevinçlere akşamın üstünde
Azrail sorgu sual etmez alır canları
Ecelsiz yaşadık vuslatta yalnızlığı
Başım iki elim arasında kanlar içinde
Sözlerinle vurdun beni on iki kere
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
