İçkili dudakların amini.
Abdestli bedenlerin günahı.
Boşa yankılandı biliyorum.
Aklımın imdat çığlıkları...
Solgun yüzüme methiyeler,
Dik duruşlarıma küfürler işittim.
Bir deli de sormadı adımı.
Bu dünyada bilinmedi kıymetim...
Konuşmaya korktuğunuz yerlere,
Ardıma, yanıma bakmadan gittim.
Lanet nefretinizi umursamadım zerrece.
Ölmesi gereken insanları sevdim...
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!