İmar Şiiri - Batıkan Kaymaz

Ben seni içimden başka bir yerde bulamıyorum
Adımladığım her yol sana ıraklığımı anımsatıyor
Bacağımda bir siyatik var

Başını omuzuma koymadan aldığım her oksijen bana karbondioksit
Ciğerimde adının yazıldığı kanserli hücreler var

Tüm ilkokul Türkçe derslerinde
Karşımda gün gözüyle göremediğim her acının
Gizli öznesinde önüme seni koydular
Biraz Kürtçe öğrensem diner mi tüm bunlar?

Yağmurlar yağıyor kente, zemheri kışlar
Ebemkuşaklarına soruyorum seni
Hepsi görünüyor, seni saklıyorlar
Güzelliğini bana yansıtmaya dargınlar

Çocukken oynadığım saklambaçlara benzemiyor bu melodram
Her meyveyi telaffuz ediyorum çıkman için
Sana ulaşana kadar çürüyorlar

Dost muhabbetlerinde sevda bahsinin açılması adınla başlıyor
Kan kokan bi coğrafya üzerinde öylece durup sana tek kelime aşk diyorum
Kulağında ölü bir kuş sesine dönüşüyorlar

Kolaydı semtine girişi, benim gibi net kimsenin göremeyeceği
Gözlerinden kalbime en kısa yolu tarif eden bi harita var

Benim manavlarda satılacak kadar taze acılarım
Senin attan iki dersin, üç sene içinde gelecek planların, uzun zamandır sevdiğin esmer bir adam var

Doğu kadar kederli zira dirençsiz
Yardımıma koşmalı tüm solcular
Sivas kadar yangınım
Deniz kadar ilmikte
Sayın vekillerimiz her zamanki gibi suskunlar

Girişi kolay, çıkışı müebbet bir gecekondu
Her gün ışığıyla yıkılan, her gece tekrar inşa ettiğim
Bir sevdam var
Dozer yardımıyla yıkıyor zabıtalar
Gerekli imar izinlerini versen kalbinden diner mi tüm acılar?