Karanlığı paslı gözeneklerine kadar işlemiş demirler etrafımdalar
Yanlışlıkla çarparsam çürümüş pas damarlarımda akar
Kara delik gibi hoyratça çekiyor benliğimi yaklaşmasam da
Ne tarafa koşarsam karşıma çıkıyor kan tere batsam da
Karmakarışık bir zamanda açıldı göz bebeğim
Bu gün güneşle uyandım ve yürüdü huzur doldu benliğim
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta