Anlatamadığım şeyler içinde,
Sıkışıp kaldım.
Dışardan mutluyum ama
Nefes nefese kaldım.
Nefes almak neydi?
Ciğerlerime sen ihtiyacı var;
Biz, hiç kırıldığımız yerden sarılmadık.
Düştük, kalktık.
Yolu bazen yarıladık,
Bazen korktuk, yola çıkmadık.
Çabaladık,
Dik durmaya çok çalıştık.
Canım, benim gönül gözüm kör
Ciğerim yanıyor gel, bir bak, gör...
Kimseden fayda yok bana,
Kalbimin duvarlarını sen ör.
Her tuğlası sevginle pişmiş,
Boğazıma dizilir sevmelerim,
Kursağımda kalır; aşk kırıntıları.
Sonra denizleri içsem,
Okyanusları geçsem sen diye,
Gözlerinin yeşiline varsam
Ne çare, virane halime.
Sevgilim, seni aldatmak istemem
Fakat ardına kadar açılmışken kapılar
Ve çok sarı, çok derin bir lacivert
Yumuşacık bir kalbe doğru
Hızlı hızlı ilerlemekteyken
Nefes nefese kalmam pekte
Sonra toprak bir yola girdik,
Etrafı saran yeşil ağaçlar
Ve onlara çiçek nedir öğreten;
Sen...
Aylardan haziran,
Nefes nefese kaldım,
Yine de peşini bırakmadım.
Kilometrelerce uzaktaydım,
Bak, şimdi varlığın bir adım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!