İlknur du
babasızdı
Babasızlığımı kapatırdı bakışının acısı
Eski püskü bir giysisi
Gecekonduya hapsolmuş bir yaşamı vardı
Aynı okuldaydık
Kurak bir çölün ortasındaydık
Oysa o kadar mı yakışırdı bir göze yeşillik
Bilmiyorum kaç gecemi ayrılığa gömdü
Bir merdivenin başında ben
sonunda o güzellik
İlknur du
Çabuk mu büyütmüştü bizi yalnızlık
Onun saçlarının sarısı idi kanatları
Benim acılarım siyahtı
İki katlı toprak bir eve gömdüğüm
Uçmak sadece İlknurlara yakışırdı
Öyle güzel öyle göçmen bir buluttu
Döktüğü her yağmur yüreğime yağdı
İlknur' du
Resmine hapsolduğumdu Akif Tütüncü
Kayıt Tarihi : 7.2.2024 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!