İlker Güneş Şiirleri - Şair İlker Güneş

Ümitsiz bir keşkeye tutunmuş
Dünyanın en güçlü sevgi sözleri
Birer birer düştükçe
Yenilerini doğururum
Çilekli bahar sabahlarında
Aklıma geldiğin anları not ederim kenarı çiçekli defterime

Birine anlatacak olsam şöyle derdim;
Bitmesin.
Gülüşü mesela,
Sıcacık bir çay gibi kışın ortasında
Isıtıversin içimi,
Daha bir çiçek kokulu seveyim ben onu

Geçtiğimiz perşembe
Daha ayrılmadan kıtalar
Nasa ilk uydusunu fırlatmadan
Ve nice sırtlanlarla yapılan pazarlıkları hep kazandığımı düşünerek
Yürümüşüm bu yolda
Yarı akıllı

Şimdi sen buna da inanmazsın ama
Gülüşünü duymak diye bir şey var
Görmek gibi, dokunmak gibi değil
Gülüşünü duymak diye bir şey
Aslında beyaz sever tüm renkleri
Kirletiyor diye belki de

İki ay sonra mıydı neydi?
Yine Pera’ya komşu bir kaldırımın üstündeyiz,
Siyah beyaz bir filmin içinde
Rengârenk olmuşuz.
Gülüşün diyorum,
Gülüşün yakarken Beyoğlu'nu.

Kalan dakikalarımı diyorum
Yani ne kadar kaldıysa
Kucaklayıp sana getirsem
Beşin
Ellinin
Beşyüzün farkı olmasa

Artık haftalar sekiz gün olsa
Ve kimsenin bilmediği o günü kendimize ayırsak
Hiç kimse farkında değilken el ele yürüsek bebek parkında
Kalabalığın arasından gülerek geçsek
Ben gülüşünde kaybolsam
Gözlerinde istanbul boğazını selamlasam

Madem öyle,
Merak etmeseymişsin sen de bu kadar
"Ne var içinde acaba" demeseymişsin
Ben kalemimi kıpırdatıp da bunları yazmasaymışım sana
Dursaymışım.
Sessize alıp kendimi

Sevgilim,
Nasıl da seviyorum seni
Avucumda bir serçenin kanadı gibi
Kırılmasın diye nasıl da dikkatli
Nasıl da nazik.
Sevgilim,

Konu sensin
Ve diğer tüm şairlere de ayıp ediyorum aslında
Yok olurken çoğunun dizeleri
Cebimde kafiyeler taşıyıp
Şımarıklık ediyorum gülüşünü kelimelere dökerken
Uçuk pembe dudakların gözlerimin önünden geçtikçe