Seni, sana anlatıyorum.
Güvenilmezsin, yalancısın.
Kolay yalan söylersin.
Seninle anlaşabilmek için,
Senin gibi olmak lazım.
Yalan kim? ...Ben kim? ...
Sen ki, yalnız sen;
Benim için bir mabet,
Sığınacak bir liman,
Yaslanacağım bir dağdın.
Ufaldın, yıkıldın…
Biz küçükken, anneannem:
Yağmur yağarken,
Melekler ağlıyor;
Gök gürlediği zaman,
Şeytanlar, kazan yuvarlıyor
Derdi.
İnsanlara bakıyorum.
Hepsi sanki kurulu oyuncak.
Veya burada tiyatrocu…
Ve, her biri;
Doldurulması gereken,
Boşluğu dolduruyor.
Olursan el,
Olmazsan kara yer.
Derler halk arasında.
El oldum...
Gelinlikle girdiğim evden,
Kefenliksiz çıktım.
Bir gün;
Yaş, Yetmiş olursa,
Olabilirse eğer! ...
Geriye dönüp baktığın zaman,
Çocukluğunun, sevdanın,
Gençliğinin ve güzelliğinin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!