İlk Ve Son!. Şiiri - Enver Özçağlayan

İlk ve Son...

Sevdâ kuşağına yâri bağladım,
Bir selâm vermeden çözdü de gitti.
Çağlayalar gibi, coştum çağladım;
Kader defterimi bozdu da gitti.

Ömrümün renkleri karardı birden,
Mâviler, pembeler siyaha döndü.
Yeşil mevsimlerin çıktığı yerden;
Kızıl bir Cehennem rengi göründü.

Gönlüme ektiğin renk renk güllerin,
Bir hazanın çilesine büründü.
Zamanı koparan zalim ellerin,
Son bir defa katle ferman göründü.

Şimdi son mâtemi çekmede gönlüm,
Yalnız bu hasarla kalsın bedenim.
Sanki yüzü geçti azade ömrüm;
İlk ve son aşkımdı, bilinsin benim.

Böyleymiş aşkları zamanın, böyle;
Bu zehri bir daha içmeyeceğim.
Kimdedir kabahat doğruyu söyle;
Artık bu köprüden geçmeyeceğim...

18.08.2023
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan