İlk Uygarlık Şiiri - Muhammed Taşbaşı

Hani insan yalnızca bir gün ölürdü
Ruhumun defalarca terk ettiğine şait oldum bedenimi
Kara bulutlar arasında göğe yükseldi
Kimse fark edip kutlamadı bunu
Sessizce toprağa verdi beni düşüncelerim
Geriye vazgeçtiğim kağıtlar kalmıştı
Karanlıkta toparlayamadığım
Üzerinde kara kalemle yazılmış şiirlerim
Kendimin bile anlam veremediği çizimler kalmıştı
Zaten vazgeçince üzülecek eşyalarım yoktu
Hayranı olduğum gökyüzü deniz ağaçlar
Ve hayvanlar hiçbiri bana ait değildi
Bunların bir insana ait olma ihtimalide yoktu zaten
En azından bu dünyaya hayran olmadan gitmeyeceğim
Başından beri burada değiliz
Ama sonunda burada olacağımız kesin