Ela Gözlüdür Aşk..
Ben.. salkım saçak gecelerim sabahını beklerken.. çaresizlikten uykulara sığınan Ben..
Ağlamamak için sıktığım dişlerimin gıcırtısından korkan Ben..
Ardımdan söylenen her kötü söze kulaklarımı tıkarken kendi sesimi unutan Ben..
Edemediğim küfürleri düğüm düğüm boğazıma dizen Ben..
Yaşanmamış bütün aşklara hayırsız şiirler nakşeden Ben..
…..
Bir zamandır vurgunum bir çift ela göze..
Ve nöbetlerimi hiç kaçırmıyorum sesini duyacağım saatlerde..
Sayfa sayfa hece hece okuduğum Sen..
Sen gözlerine vurulduğum..
Sen.. sözlerine köle olduğum..
Sen.. Elif.. Lam.. Mim.. Ra..
Sen.. İlk hece.. İlk harf..
Sen.. İlk heyecan..
Sen ruhumun Besmelesi..
Sabah akşam.. her saniyede seni çekiyorum..
Ben.. Adına hafız oldum.. Adına vaiz..
09/08/2008 07:50 İSTANBUL
Ümit ÜnalKayıt Tarihi : 9.8.2008 08:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!