İlk Günah Şiiri - Tahir Sadi

Kendime içimden çaldığım kelimelerle saldırıyorum
Toprağıma bakan güneşi kıskanmayacağım
Bir kabir bulmam gerekmez
Leş, insan cesetlerine söylenmiyor henüz
Sevgilim gözlerinde uyumuşluklarım yok
Kininle yıkayıp sövgülerinle bezediğinden beri
Ben aşkın kınadığı ilahlardan değilim
Yusuf güzelliğini yitirdi
Sokağa bakan lamba veya şakağa dayanmış namlu
Işık kanıma değdiğinde irkilsin kuşlar mısralarım abdestsiz
Kınamıyorum kimseyi şeytan bahçesinden çıkan çocukları
Burası ayağımın altına düşen yerden konuşmuyorum
Kalbimin serildiği huzurlu cesedimden sesim
Sevgi ve alevden kardım etimi, inadım isyanla meşhur
Görsünlerinizden sıkıldım, şiirimin harfleri şeytan vesveselerinden
Kin ve namus defterine bilendim, sözler ayan ve şahittir gözler…