Sabahın olgunluğunda çaldı kapıyı tüm cesaretini toplayıp 16 yaşındaydı
kapıyı sevdiği kızın ablası açtı hoş geldin dedi 40 yıl önceydi
' ev halkı muhafazakardı girmek için sebep gerekiyordu
bir bahane uydurdu bir adım attı içeriye iki basamak vardı ilerde
çocuk aşağıda içeri buyur demeleri için dua ediyordu heyecandan
ölecek gibi yüreği titriyordu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta