Kabil ve Habil ile başladı ilk cinayet.
İlk nefret...
İlk kan...
İlk ölüm...
Tanrı’da ses etmedi önce, Nuh'a kadar!
Kıskandı büyük olan Kabil, küçük olan Habil’i.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Tanrı ses etseydi, deüişirdi düzen, lakin , insanlık bu aleme sığmazdı..
bir azalma sebebi yaratmak gerekti..
her duygunun varlığı olmalıydı..
iyi ve kotu ayrılmalıydı bir şekilde belki de..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta