Zaman bir an durdu — belki de ben durdum,
Gözlerin değdi, dünya sessizleşti.
Bir yabancının bakışında buldum kendimi,
Ve o anda, kader gülümsedi gizlice.
Ve kalbim, adını fısıldadı ilk kez sessizce.
Rüzgâr saçlarını okşadı, ben sana baktıkça,
Ve dünya, seninle yeniden doğdu o anda.
Yazan
Korhan KÜLÇE
21/10/2025
Kayıt Tarihi : 21.10.2025 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!