gece sis ve duman genişliyor arzın yüzüne
portakal ağacından yükseliyor sarı sonsuz yalnızlık
erken grevlerin ayazı üşütür bu sabahlarda
kasabalar yollar boyu uzatsam elimi
inatçı kan yakıyor tırnaklarımı
yeniden dediklerim yeni olmuyor, anlıyorum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta