İliklerime Kadar Sen Kokuyorum

Sensizlik nasıl tarif edilir bilmem
Her şey yolunda gidiyor aslında
Aynı satte eve gelişlerim,yediklerime bile dikkat edişlerim
Hem sanat bile daha çok sarsıyor vücudumu sensiz dakikalarımda
İliklerime kadar hissediyorum Ah Romeo! derken sessiz çığlıklarımı

Yerimde de durmadım sen gittiğinden beri
Bir oraya bir buraya koşturup dueuyorum
Öğrencilerim bile daha bir seviyor beni yokluğunda

Müzik te dinliyorum pekala
Kaptırmıyorum artık bırakmıyorum kendimi mağlup olmadım hayata
Anlayacağın sensizlik çok iyi geldi bana,
Seviniyorum bile gidişine
Mutlu muyum,bilmem hiç sormadım kendime
Gerek var mı şimdi yaşıyoruz işte
Değiştim sayende artık derin derin alıyorum nefesimi
Önce saman alevi sonra kızgınlık,hak bile verdiğim oldu inanır mısın
Yoksa mümkün mü onca şeyi unutmak
Dizlerinde yatıp gözlerinde huzurun dibini vurmak
Senle olmak,içmeden sarhoş olmak
Senle olmak suya bakmak
Senle olmak tozlu bir sonbahar akşamında tatlı bir hazan
Senle olmak,
Bir daha yaşanmayacak
Başkasının kollarında yelkovanları saydığım
Aynada gördüğüm ortada kalmış bir piç misali
Rüzgarda savrulan rotası belirsiz bir yaprak
Ne düşünmek,ne hissetmek
Siktir et
Nereye gitsem,nereye baksam
Hep
Aynı lanet..