Gayri medet ummam kitaplardan
ver bana kitaplarda olmayandan
bu bir bahçedir uçsuz bucaksız
gül isterim hiç solmayandan
Herşeyine alıştım
körolası dünyanın...
herşeyinden önce
seni
sensiz
Bir ses ver geleyim
haber yolla uçayım sana
kanatsız.
ismini bile bilmiyorum ama
sevdim seni
tutarsız
fırtınalar atlatmış
bir gemiyim,
okyanuslar içinde
yalnız kalmış.
Ne rotam belli
Özledim....
özlemediğini bile bile..
Ne acıdır bilirmisin prenses,
sevipte sevilmemek.
her gün bekleyip te,
Gitti...
Bir elveda...
bir teşekkür...
ve bir ölü bıraktı gitti....
tam şiir yazıyordum onun için,
Bu gece senin için değil,
garibanlığım için
yalnızlığım için de değil.
Ne biten aşkımız
ne beni bekleyen zor günler için,
sensizlik için de değil
Ben denizlerden gelen, bir dalganın sesiyim.
Ben aşkın çağrısı sevginin kölesiyim.
Ben rüzgarın oğlu ve fırtınanın gölgesi
Ben ormanların türküsü, hasretin kölesiyim.
Ben karlı dağlardan akan su,
Ölümsüz bir şiir yazdım senin için
sonsuzluğun ötesinde.
kanat çırpan serçe kuşları
yüzüme vuran yağmur tanesi
yokluğunu hatırlatan saat sesi.
Kanayan başımdan anladım ki, yine ayyaşım, düşmüşüm.
Ne son kandır bu anlımda, ne son kadeh bu yerde.
Buldum sonunda kendimi gerçek değil düşmüşüm.
Hani sabahçı dostlarım, sevgilim şimdi nerde.
Vefasız çıktı yıllar, çok sevdiğim geceler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!