Ben İstanbulum şimdi,
Yeşilim, siyahım, maviyim,
Gözlerim yağmur, eteklerim kardır,
Acı, umut, gözyaşıyım.
Ben istanbulum şimdi,
sevgili
ne dünyalar kurdum hükümranlığında
ne aykırı sanatlar icat ettim
ne kadar özlediğimi bir bilsen!
eylülde kar yağar saçlarına
gözlerin yağmur yağar zemheri zamanı
bahar geliyor da
kalbim ellerinde üşür kalmışsa
güneşlerde bile
matemlerim erimez
ağlamalar uzar gecelerde
benliğim meyleder intiharına
Bozulmuş ahengim
kar düşmüş damlarıma
Kalp çanaklarımı delen
Bir sızı var içimde
Gurbetçi misali
Yabancı kalmışım şehrime
Bir "sen" var içimde
Her mevsim damarlarımı koşan
Silkeleyince tutsak
Azınca felç eden
Gelince özlemin
Ey saçının teline aşık olduğum,
Gözlerin uyutmaz beni,
Yanaklarından süzmüşüm sevgimi,
Dudakların mısralarıma dokunur...
Engelliyim yokluğunda bu gece,
Akşamın sekizi,
Dışarda zemheri soğukları
Oturmuştuk seninle
Damarlarım bile etkilenecek olmalı ki
Hızlı çarpıyordu kalbim
Heyecanlıydı solumalar
Gecenin tenhalığına
Gözlerin düşmüş
Karanlığa güzelliğinin nuru.
Kayan yıldızların çehresinde
Sancıyan aşkın.
Bir dolunay var ki
Açsam pencereyi
Belirir misin gökte.
Bir mum yaksam geceye
Dolar mısın içime.
Bir şarkı yazsam sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!