En derin denizler saklayamaz acımı,
İhanetin şımarık yüzüne dönük sevdalar,
Kurşun geçirmez yüreğimde yangınlar; yanar... yanar...
Kimsesiz umutlarım...
Bu gece tek seferde içtim kadehimdeki acılarımı,
Bak yine aklimdasin, tüm hücrelerimle yaniyorum, yakiyorsun...
Kurtulunması imkansız bir yangın bu, ve agır kayıplar veriyorum...
Yoklugunda her gün ölüyorum, varlıgım tükeniyor, titriyorum, seni özlüyorum...
Nasılda sevmisim diyorum kendi kendime, üsüyorum, çok üsüyorum...
Elllerini özlüyorum, sıcacık ellerini ve donuk bakislarinda kaybolmayı geceleri...
Sensiz,sevgisiz yaşıyorum,
Senle kurduğum dünyamda,
Uyandım bir bir rüyalarımdan,
İşte yalnızlığım,sensizliğim...
Oysa ne güzeldi gözlerinde yaşamak,
Kadıköye vururdu baharın ışıkları, perde aralarından tavşan kanı çaylara...
Yada yumurta yapan üniversiteli bir genç kızın bugulu gözlüklerine...
O dip dibe masalar, 2 masaya 1 gazete düsen,
Sandelyeler, insanın belini agrıtan ama asla mutsuz etmeyen...
Uzun sürerdi gazete okumaları, çok sigara içilirdi...
Yoldaşlardık, heryere otbüsle gider yağmurda ıslanır Taksim’de ucuz dürüm yerdik...
Sonunda vazgeçtin benden…
Ben yalanlarınla bana bıraktığın yıkıntılarda,
Sen başka diyarda, başkalarının rüyalarında,
Benim bir figüran bile olmayı beceremediğim,
Yapamadığım yalan dünyalarda yaşıyorken
Sen, bir yürek boyu benden uzak sevdam
Tutamadığım zamanlarda tek hecem, sevgilim
Vedasız ayrılıklarla ağır yaralı yüreğimde
Kan kırmızı duvarlarımı süsleyen
Vefasız sevgilim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!