Boşa harcanan nefeslerin kendi arzularını anlatma sevdalarını döktüğü şaraptan içme zamanı geçti sevdiğim.
Seni ben damla damla erittim dudağımda da, türkü oldun düştün dillere bildiğim sadece benim.
Seni ben sevdaların kadehlerinden geçtim de sevdim, sevdiğim.
Dokunamasam da tenine
Feth edemesemde küçük tepelerini benim için sakladığın;
Söyleyemesem de!
Sövsem de..
Parmak uçlarında hissettiğim nezaket ve şefkate
Bildiğin harcanmış yorgun taşıdığımız beraber
O karanlık yılların adına
Müştakım.
Bir şeyi itiraf etmeliyim
Sana delice aşık değilim.
Zira deliler aşkı anımsamadan
Kendi benliklerinde kendilerine sahip olmak için koşarken yaşarlar.
Oysa ben, delirmediğime delil olan
An be an yaşadığım yılların özüne sahip olarak söylüyorum;
Seni seviyorum;
Basit, anladığın anlamı ile riyasız; hileden ırak.
Malesef senden uzak.
Fark ettiğinden öte farklı mekanların duygusunu içimde taşıyarak
dibine kadar,
özüne kadar,
sonuna kadar,
helalinden soluyarak.
Ya sen?
Mekan/2010
Erol DalKayıt Tarihi : 26.3.2010 03:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!