İle Şiiri - Nazmi Gökdogan

Anamda doğdum başladım ağlamaya
Gücüm yettiğince tüm avaz ile
Bana göre değil bu dünya dedim
Baş edemem bunca düzenbaz ile.

Maşallah tu, tu maşallah diyerek
Ağıdıma Annem gülümseyerek
Oğlan diye allı pazen giyerek
Sardı beni sıcak kumlu bez ile.

Unutmam en güzel beş altı yaşımı
Capayı tutum kaldırmadım başımı
Topraktan aldım rızkımı aşımı.
Pancar tarlasinda toprak toz ile.

Tereyağ, yumurta, sütü peyniri
Ya kuru fasulye, etten ileri
Sofrada baş köşe bulgurun yeri
Kara pekmez kıyaslanmaz muz ile.

Bahar, çiğdem toplamaya giderdik
Akranlar bir olur inek güderdik
Mayalı kömbeyi katık ederdik
Bazen yoğurt ile, bazen tuz ile.

Kar görmeden ayak girmez çoraba
Ne oyuncak. ne bir tahta taraba
Tarlada her gün pancarda bir araba
Yuvarlardım teker yaptığım tel ile.

Babam biçer de getirirdi bugdayı
Hazırlardı anam bir senelik zahireyi
Gaz, tuz, tütün borcu, bakkal kadireydi
Yılda bir elbise alırdı güz ile.

Mektebe başladım altı yaşında
Bir ögretmen, yetmiş çocuk başında
Necip erel de geldi sınıfın üçünde
Sınıfları her yıl geçtim vız ile.

Öğretmenim demiş çok kaba saba
Bundan ne amele olur nede usta
Bence okuması gelir hesaba
Babam'ı kandırmış bir çift söz ile.

Kayıt olup ortokula başladım
Eziklikle hep kendimi dışladım
Bakırmehmetin evinde biriki tusladim
Okul bitti yeni okulda poz ile.

Gariplere yakışır mı localar
Elbet köylü şehir yerde bocalar
O zamanki saygı değer hocalar
Çok uğraştı benim gibi yoz ile.

Çavuş oldum askerliği bitirdim
Çok aradım işe gıtlık getirdim
Bir kez aşık oldum üç kez yitirdim
Kimse beğenmedi beni dört göz ile.

Araştırdım bana uygun iş kolu
Eller yağlı tulum paslı kokulu
Bir kirveden aldım bunca akılı
Hurdacı dükkanı açtım yaz ile.

Demir ticareti için icazet aldım
Dükkanım olunca hanım da buldum
Bir telekli fötrün kurbanı oldum
O işi yaparken hem de haz ile.

Esnaf oldum istanbula uzandım
Devlet memuru sınavını da kazandım
Tercih yapmadım koca bir hiç kazandım
Resimlerim kaldı kıravatlı poz ile.

Derleyip toplayıp borçla aldım binayı
Tadilatını yapıp astım tabelayı
Adam sandım bir kaç ukalayı
Tatlıderde de istifa ettim tez ile

Bir siyasi parti teşkilatına katıldım
Fırsat buldukça ileri ileri atıldım
Siyasetin akademisinde bitirdim
Yaldızlı diplomam asılı kaldı iz ile.

Demirci oldum kilo döğdüremedim
İşçilerim tembel evdiremedim
Herkes beni yerdi övdüremedim
İşler yürümedi kuru vaz ile.

Hiçten hepe hızĺı hizlı koşarıken
Aheste sade bir hayat yaşarırken
Gurbette kaybettim nazlımı yaşariken
İki kuzum annesiz kaldı hız ile.

Siyaset yaptım evim olmadı
Üste borçlu çıktım ihale kalmadı
İcracı alacak bir şey bulamadı
Avukatlar kanaat etmez az ile.

Belediye encümeni de olamadım
Sıra bulup belediyeye varamadim
Onu da bıraktim elbet doğaldım
Afişler kaldı bir ampüllü poz ile.

Şiir yazdım ama şair olmadım
Roman yazdım, okuyucu bulmadım
Sanki hiçbir işten geri kalmadım
Hepsinden feragat ettim tez ile.

Tutmadığım başka bir iş kalmadı
Boşa koydum dolmaz, dolu almadı
Her makamdan çalam dedim olmadı
Akordu yok eski iki telli saz ile.

Faka bastım ayan beyan görürken
Diken battı asfalt yolda yürürken
Bize göre davul zurna dururken
Çiftetelli oynanır mı caz ile.

Bu başa yılları saydıramadım
Şu gönlümü de caydıramadım
Bir havaya ayak uyduramadım
Bar oynadım horon tepen laz ile.

Açık büyüdükce küçüldü yama
Girmedi bozulan düzen nizama
Çok şükür anlımda leke yok ama
Sırtıma damgayı vurdu köz ile.

İşte böyle her işe havasladım
Ben mi sakar, sakara mı rasladım
Her hamlede bir engele tosladım
Önümü görmedim miyop göz ile.

Çeşmeler kurudu testim dolmadan
Meğer uçulmazmış kanat olmadan
Bir hekim bulup da tarif almadan
Komaya girmişim fazla doz ile.

Tükenen beyhude, çırpına, koşa
Bir ömrün hesabı gider mi hoşa
Daha yekinmeye derman yok, boşa
Geçen ömre içim yandı cız ile.

Azimet miadı doldurdu çoktan
Elbet yok olacak, gelmişti yoktan
Ümidi kesmedi bir zaman Tatlardan
O'ndan karatarlada yer hangi yüz ile