Bilinmez bir hikâye
İnce ayar düz perde
Dizilmiş büfenin
En güzel köşesine
Aşk acıdır diyenlere
Ozanın içinde hatıralar bol
Tek tek dökersen ağıt olur
Aşkın acısı bu bedendeyken
Çıkarması bir hayli zor olur
Birikmiş odada Allah kulları
Bilinçsiz gelmedim ben bu şehre
Yolumda düşmedi kendiliğinden
Bir özlem vardı hatıramda
Kürkçü dükkânındaydım ben aslında
Anılar çağırdı kıramadım ki
Özü de sözü de birdir nağmede
Elide belide dirlik düzende
Sarf ettiği her bir hece her bir kelime
Safiyane akıyor gönül bağına
Gökkuşağı gibi parlak gençleri
Yarınlar için varım
Sevgi tohumları ekmeye geldim
Umutsuz olan yüreklere
Su serpmeye geldim
Umudu yitirmişlere
Umudun bittiği yerde
Umut arıyorum diyenler
Ben tren istasyonundayım
Umut aramaya gidiyorum
Hadi sizde gelin sizde
Öyle diyorsan lakin
Aldanma sen sakın
Bak bu değiş bir tezat
İster birde sen bak
Gene zırvaladım galiba
Canım sıkılınca
Atmak isterim kendimi
Yalnızlığın koynuna
Sevecen sıcak tek kişilik düşünceye
Hüzünlenip arkadan gelen övgülere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!