İlahi Aşk Şiiri - Şairül İslam Yunus Kokan

Bir damla suyum Sen'in ummanında,
Rüzgârınla savrulan toz zerresiyim.
Gecenin koynunda yanan bir mum,
Sonsuzluğa uzanan ellerim.

Geceyi delip gelen bir ışık,
Gölgeleri eriten bir aydınlık.
Sen varsın kalbimin her atışında,
Bir sır, bir hazine, bir sığınak.

Gökyüzüne çizilmiş bir dua gibi,
Sessizliğin içinde eriyen sesim.
Seninle doluyor boşluklarım,
Bir nefes, bir hayat, bir neşe.

Geceyi delip gelen bir ışık,
Gölgeleri eriten bir aydınlık.
Sen varsın kalbimin her atışında,
Bir sır, bir hazine, bir sığınak.

Yıldızlar dökülür gözlerimden,
Aşkınla tutuşur her zerrem.
Bir çölüm susuzluğumda,
Aşkın bir pınar, bir deniz, bir nehir.

Geceyi delip gelen bir ışık,
Gölgeleri eriten bir aydınlık.
Sen varsın kalbimin her atışında,
Bir sır, bir hazine, bir sığınak.

Gül bahçesinde okurum Vedûd ismini,
Aşkını taşır rüzgâr bana.
Ben bir kuşum kanadım kırık,
Sen uçuruyorsun yarına.

Geceyi delip gelen bir ışık,
Gölgeleri eriten bir aydınlık.
Sen varsın kalbimin her atışında,
Bir sır, bir hazine, bir sığınak.

Toprağa düşen her tohum,
Seninle filizlenir, seninle büyür.
Rabb'im Sen en güzelsin,
Aşkın anbean büyür içimde.

Geceyi delip gelen bir ışık,
Gölgeleri eriten bir aydınlık.
Sen varsın kalbimin her atışında,
Bir sır, bir hazine, bir sığınak.