İlaha Karşı Aşkı Savunan İlk Değiliz

İnsanız sonuçta her şey apaçık değildir.
Dosdoğru da değildir.
İlla ki çıkan bir çıban vardır bir yerlerden.
Kendimizi her şeyimizle karşıya sunduğumuzda illaki bi eksik vardır.
Şimdi sıra sende küçüğüm,
Sakin ol Derin bir nefes al, alnını alnıma daya lütfen. Sol elinini kalbimin üzerine koy diğer elinle elimi tut. Korkma bu bi uçurumsa bile artık güvendesin beraber atlayacağız.
Kalbim korkma ben sana sıkıca sarılacağım.
Yere çakılan ilk ben olacağım.
İnan artık güven bana bak yıllar oldu kapında eşiğinin önünde bekliyorum.
Aç susuz nefessiz bıraktın lakin hiçbir mesuliyet senin değil.
Şu an başla ördüğün duvarların tuğlalarını atmaya. Bırak kafama gözüme vücuduma gelsin önemi yok. Ben seni sevmeyi tanrının huzurunda kabul etmişim. Ben sana yol olmayı eşik olmayı en kalabalık halinde bile var olmaya söz vermişim.
Alın yazım kaderim kalbim kaburgamın altın parçası bak kalbim senin için atıyorken, beynim orkestra şefi gibi iliklerime hatta en ufak hücrelerime kadar seni istiyorken kır kilidini aç kapını ördüğün duvarları yık bak her neyse o kaçtığın benden ben yanındayım, kabul ediyorum ben seni, seni sende çok seviyorum. Hatta ben seni tanrıdan kıskanıyor Tanrıdan daha çok seviyorum.
Şimdi hazır mısın?
Beraber Uçuruma doğru atlamaya, üzerime çakılmaya kemiklerimizin iç içe geçmesine hazır mısın?
Küçüğüm kaderse bu bizi ayıran, sorarım ona seni kollarıma kalbine nefesime kafamın en dibine iliklerime ve kaburgama niye attı ve kaçtı?
Tamam güneşim gün ışığım korkunu beraber yeneceğiz uçurum dediğin cehenneminin, benim sonsuzluk ateşim cennetim olduğunu sana göstereceğim.
İşte bak kollarımı kestim bırak korkularını bekaretinin aktığı gibi akıyor kanım çıplak vücudumuza. Suçlama artık kimseyi al şunu ve sende at kadere iki çizik hiç unutamayacağı.
İşte damarım damarlarında alnın alnımda sıkı sıkıya çırılçıplak koşuyoruz özgürlüğe bak gözlerin mavi ve gözlerim gibi yemyeşil heryer bizi bekliyor Adem ve Havva.
Utanma sadece inanlar yaşıyor bu yaşadığımızı bak kanlarımız sıcak sıcak akarken için için titretiyor bizi, bu vücudumuzdan çekilen aşk değilse ne?
Dik dur sevgilim benim seni sevdiğim gibi dik dur. İşte şimdi açıyoruz gözlerimizi inleye titreye işte vücudumuzun son damlasında atıyoruz nişanemizi bırak konuşsunlar bakalım bizi belki anlarlar, gerçi önemi de yok aslında Adem ile Havva’dan sonra belli ki ilkiz belki değil. ne önemi var bu safsatalara, kanın kanımda canın canımda cehennem ateşin yanında bir hülya. Kader Adem ile Havva elması olmaksa sanma bu aşkta ilk olmayacağız ya da son; İlaha aşkı savunan.