İkrama Baktım Sen Değildin

Kaç kez daha yürüyeceğim sahilde eşlik eden gölgemle?
Günbatımında kollarımı atacağım bankın omzuna.
Kumsalda dalgalar dolanacak ayaklarım arasında.
Kaç kez daha dalgınlığımla konuşacak iç sesim lâl diliyle?
Gözlerim takılacak seni anımsatan, senle bütünleşen nesnelere.
Ufuklarda kaybolurken ruhum kanatlanacak hayalli günlere.
Yalnız pişen kahvem,demlenen çayım soğuyacak ocak gözünde.
Günler ayları,aylar yıllarımı kovalıyor sensizce.
Beklemiyorum artık gelmeni,hayalinle yaşayacağım sessizce.
Konuşursam bilirler mi yanımda sen,kolunda ben?
İki kelam ulaşır hasretime"Az bir uzak dursan benden."
Sese dönüp bakmadan iki damla gözyaşım akmıştır yanağımdan.
Piknik yapanlarla dolu sahil her diyardan her renkten.
Gözlerimi gezdirdim neden sen akmazsın manzaradan?
Mutluluğunuz bâki olsun,bir dua geçirin içinizden.
Kadir kıymet alışverişi yapın sevdiklerinizle, şükür aksın dilinizden.
Yan bankta oturan,sen de mi içlisin; dönmüyorsun ufuklardan?
İkram uzatıldı bana ve dalıpta dönmeyen komşuma.
İkrama baktım sen değildin,geçmez düğümlü boğazımdan.
Doğruldum banktan bekletmemeliyim beni evde bekleyen yalnızlığımı.
Mutfak,salon ve oda da beni bekler dostlarım
ne ara uğradınız bana?
Kaşıkladım yemeğimi,yudumladım çayımı,elime aldım kitabımı.
Sahilde bıraktığım sen,yine peşime takılıp gelmişsin.
Anlaşılan sen yolu öğrenmişsin,meskenine yerleşmişsin.
Konuşmayan,yemeyen,susmayan,uyumayan..
Sevdiğimin ruhu musun?
Görünsen ya gözlerime, otursan karşıma gizlenmesen her yanıma...

Edremit.