İkinci İzmir Cinayeti Şiiri - Nermin Alt ...

İbrahim
Gönlünü put sanıp da kıran kim

Asaf Halet Çelebi

İKİNCİ İZMİR CİNAYETİ

- Abdullah Uğur ve Ebu Bekir Derda’ya -

Reyhan kokusuna inat küflü yosunlar
Ellerin eziyor altın varaklı çerçeveleri
Süzgün sözlerimi şeytan dürtüklüyor
Susmalıyım, konuşursam ağlarım
Reyyan yüzüne inat küflü ağıtlar

Efsunu bilgeliğin şair mi etmiş seni de
Bu kadar çabuk mu büyütmüşsün içindeki yılanı
Yılan yalana tâbi, ayakları yok
Yok oğlu gök, rahmet ok
Efsunlu omuzu kadının erkek mi etmiş seni de

Ceplerimde yatıramadığım hacılar ve eksikliği zülmun
Sarhoş bardaklar çağırıyor, gitmeliyim
Ölü sineklerle dansım var, bu gece yitmeliyim
Zillere ve zurnalara eşlik etmeliyim
Ceplerimde okumadığım şiirler ve cinayeti İzmir’in

Elbisesi süslü gelin, kanıyor ciğerlerin
Elleri sıcak ölümün, gidemem gidemem
Pencerede saksı ağlıyor, ağlıyor Aze’m
Elleri sıcak Azrailin, sevemem sevemem
Elbisesi kanlı gelin, kanıyor gelinliğin

Parlıyor otuzüçüncü dişim, cinayetin tek şahidiyim
Hem maktulum, hem katilim, hem şahidim
Bilseydim türkü söylemesini hiç sönmezdi ateşim
Hem kadınım, hem erkeğim, hem meleğim, hep iblisim
Patlıyor otuzüçüncü dişim, cinayetin tek sebebiyim

Misketimi kaybettim, ütülen hep benim
Mesnetimi kaybettim, kimliğim hükümsüz
Melekemi kaybettim, kayıtsız köşelerdeyim
Mirasımı kaybettim, evsizim, döşeksizim
Misketimi kaybettim, ütülenen hep benim

Eyvahlara karıştım, ervaha bulaştım
Dolunayla yarıştım, dişlerimi parlattım
Eldivensiz ellerle cinayete karıştım
Dolunayla bakıştım, bulutlarla yarıştım
Eyvahlara alıştım, eyvanlarda kan karışığım

Rahvan yürüyüşleri çöllerde bıraktım
Çölüme bir damla su ol, merhametsiz rahibim
Karaağaç gölgesiyim, bozkırda gelin-ciğim
Susuzum, sussuzum, kepezsiz gelinim
Rahvan yürüyüşleri çöllerde oynattım

Vakit sabaha ermez, hiç batmaz güneşsin
Gözlerimi yakan kar taneleri sözlerimi serinletmez
Çalmadım kaburga kemiğini, elmayı da ben dişledim
Bütün suç benim, kalbimi hep dinledim
Vakit sabaha ermez, hiç bitmez güne eşsin

Anlamaz dilim süslü kelimelerden
Bilgelikten vazgeçtim, hele şair hiç değilim
Uhud’da Halid’e dokunabilseydim
Dikilitaş’a yazardım sesini, suretini, siretini
Ağlar dilim puslu sözlerinden

Nedenliyim, neden hep sendeyim, ben nerdeyim
Nerde başladım, nerde bittim, neden bu kadar biçareyim
Gururu taş edip çekince burnuma
Kangrenlerle nimetlendim, cenazemin başını çektim
Nedenliyim, hep sendeyim, sen nerdesin

Takvimlerden kopan her bir yaprak toprağa karışan
Bilmediğim yollarda rüyalarımla dalaşan
İzdüşümleri yalan yılların, gerçeğim yok
Kandırmacası yaşlanan yüzümün ve çirkinliğimin
Takvimlerden kopan her bir yaprak toprakla kucaklaşan

Olmasaydı ellerim bu kadar hain
Varsaydım menziline peşine takıldığım trenin
Çekmeseydim frenini yorgun yüreğimin
Tek suçlu ben miyim, hep deli sen misin
Olmasaydı yüreğin bu kadar hain

Kokmazlığına aşinalığım kaktüslerin
Eski zamanların efsanesi, Asya’da Hazar’ım
Hazarım, hazanım, harmanım, ahuzarım
Gülizarım dağlarda, iniyim eşkıyanın
Korkmazlığına aşinayım korkaklığımın

Sus, uyanmasın serçeler, buhuruna gebeyim
Yak bütün gemileri, Endülüs’te rakkaseyim
Düğünlerde dua eden tozlu gelinim
Sarıkız’ ın tekkesinde ayin yapan meczup çirkinim
Sus, uyanmasın serçeler, buhranına gebeyim

Olmasın, cenazemde kimse ağlamasın, etimi akbabalar kemirsin
Dolmasın mezarım, toprağım olmasın, olmasın mezarım
Cinnet mahalli kayıtlara geçmesin, adımı kimse bilmesin
Adını herkes bilsin, sahi, adın neydi senin
Olmasın cehennemde başka kimseye yer, Tanrı zebanileri azad etsin

Yokluğun zehirden aş, varlığımdan bihabersizimsin
Habersizim, ajanslara dolunay vakti geçmişim
Serseri mayınım, kim bilir nerde patlarım
Gülizarımı Bornova’da polislere ben ihbar ettim
Ege’yi intiharınla neden kirlettin
Bu cinayeti de kayıtlara ben geçtim
Kendim çaldım, kendim oynadım, kendim söyledim
Dokuz sekizlik çingeneyim, kemanımın kopuk teliyim
Yokluğunu varlığıma sebep bildim, seni hep sevdim
Hep sevdim
Hep sevdim
Hep sevdim
Hep sevdim
Hep sev…….
Hep……..
…………..

15.11.2005 (16:00 20:41) Dolunay vakti KADIRGA