ben;
solmuş,
geçmiş bir gül
döküldü dökülecek
sen;
dalında
gonca bir gül ki
açtı açacak...
ben;
bağında
solmuş yapraklar
düştü düşecek
sen;
baharında
filizi yapraklar ki
saçtı saçacak...
ben;
yorgun
argın bir beden
büküldü bükülecek
sen;
sargın
bir sarmaşık ki
sardı saracak...
ben,
baharın sonu
sense ilki
ikimizin yerine
bu iş nasıl olacak ki...
Fikret Turhan-Yalova,
01 kasım 2016
Kayıt Tarihi : 1.11.2016 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Serenay Sarıkaya ve Nejat İşler'in filminden sonra...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!