Emrivaki bir okşayışla
Varolmadı kaderimiz
Sen ve ben
Martavalların emzirdiği
Paçoz bir hayatın damarlarını
Dişlerimizle yırta yırta
Varoşların kara yazgısından
Şehirlerin pusmuş suratına
Öfkeyle ve başı dik yaslandık
Hayatın ortasında
Pusatsız bir delikanlı gibi
Duruşumuzu sevmez ötekiler
Onların istedikleri
Sümsük vatandaşlar sırasında
Oksitlenmiş bir yüz olarak kalmak
Bundandır sevmedikleri bizi
Adımız anılınca kükreyişleri
Bundandır
Zamanıdır biliyorum
Tadına varmaya doğru koşar adım
Bizim sıcak bedenlerimizden hoşlanan
Kancık ve kahpe adımların gelişi
Öyleyse sen
Siper et gövdemi
Arkadan vurmaların kahpeliğine
Çünkü ben yalın bir kılıç gibi
Kahramanca vuruşmaların izleğinden
Ayırmadım yüreğimi
Şimdi dağıt saçlarını
Yüzümün coğrafyalarında
Biriktirdiğin acıların
Hatıralarıyla sağalt beni
Ve çoğalt bereketiyle memelerinin
Yazgımızın o dişil çıplaklığını
Eril bir kahramanlıkla hırpala
Sen kavgamın bedeli
Toprağımın kaderi
Benim esmer sevgilim
Elleri yaralım
Ayırma yüreğini benden
29.6.2000 - Edirne
Mustafa Yılmaz 8Kayıt Tarihi : 2.1.2001 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!